Wijkberichten > Wijkbericht Onderweg
Wijkberichten > Wijkbericht Onderweg
WIJKBERICHT HOLY 7 oktober 2024
» Eerdere wijkberichten
» Dit wijkbericht in PDF
Predikant: Ds. Hugo Habekotté
predikant@pknvlaardingenholy.nl
KOPIJ ONDERWEG – MAANDAG 7 OKTOBER 2024 – WIJKBERICHTEN HOLY
KOMENDE ZONDAG zal Ds. Hugo Habekotté onze voorganger zijn. Hij heeft dan net een bezoek gebracht aan zijn collega in Roemenië. Wellicht horen we daar dan meer over. De week erop, zondag 20 oktober, hoopt Ds. Wim Barendrecht bij ons voor te gaan. Zoals gebruikelijk zijn beide vieringen te volgen via de YouTube livestream PWH Vlaardingen. Maar u kunt natuurlijk ook ‘live’ de vieringen mee maken in het Kerkcentrum Holy.
Aanvang 10:00 uur.
André Betsema
Inspiratiemaaltijd 3 op donderdag 7 november
Als u bij de vorige inspiratiemaaltijd aanwezig was, dan weet u het al: we gaan door met de inspiratiemaaltijden. We weten nog niet hoe vaak – één keer per maand, één keer per twee maanden – maar we gaan door. Het uitgangspunt blijft: we koken voor elkaar met soms wat mee en soms wat minder soep (tot nu toe bleef er steeds soep over). De laatste keer hebben we naast de introductie van Petra en wederom een geweldig lied van André en Marja aan u gevraagd mee te denken over hoe we mensen kunnen betrekken bij activiteiten in de gemeente. Bestaande activiteiten en nieuwe activiteiten. En, ook belangrijk, hoe gaan we het omzien naar elkaar organiseren?
Voorlopig hebben we genoeg input van de aanwezigen gekregen. We zijn daarmee aan de slag gegaan en hebben besloten u tijdens het eten niet verder meer te vermoeien met lastige vragen. We gaan een mooie folder maken waarin wij ons als wijk presenteren. Zowel aan onze ca. 1200 leden, als aan de buitenwacht. Daarnaast gaan we wel degelijk aan de slag met de pastorale invulling, een telefooncirkel, maar ook nieuwe activiteiten. De eerste is dus al genoemd: de maaltijden. Nogmaals: er is genoeg geopperd om mee verder te gaan. U hoort van ons. Enne… als u nog niet eerder hebt meegegeten, kom vooral de volgende keer. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!
Pieter Wapenaar
In Memoriam
Op 23 september is overleden Ingeborg van Gilst-Walch in de leeftijd van 87 jaar. In de afscheidsdienst hebben wij met de woorden van Psalm 139 in dankbaarheid afscheid genomen en stil gestaan bij haar leven.
Inge heeft de laatste jaren gewoond in de Albertina Agneslaan hier in Vlaardingen. De laatste paar weken heeft zij liefdevolle verzorging in de Hospice de Roos in Schiedam mogen ontvangen.
Inge kwam als jong meisje met haar ouders naar Nederland. Al jong leerde zij Henk van Gilst kennen, zij trouwden en kregen 4 kinderen. Het leven is niet altijd makkelijk geweest. Het geloof en de hoop op een mooie toekomst zijn altijd een houvast in het leven gebleven en gaf haar kracht om door te gaan. ‘Kennen en gekend worden’, zoals in de psalm staat. Inge wist zich gekend in en door de liefde van God.
Die liefde mocht Inge ervaren in goede en slechte tijden. Die liefde heeft zij doorgegeven aan haar kinderen en kleinkinderen.
Wij hopen en bidden dat Peter, Ingrid en Cees, Anja, de klein- en achterkleinkinderen die liefde mogen blijven ervaren en uitdragen.
Loes Hössen
Wij gedenken Cornelia van der Zwan-van der Pijl (overleden op 25 september, 97 jaar, Vaartland). Corrie was samen met Aad en later alleen een zeer trouw en meelevend gemeentelid in Holy. Jarenlang bezocht ze trouw de Bijbelkring en deed daar graag actief in mee. Samen met Aad is ze een aantal keer mee geweest met de vakanties in het Roosevelthuis. Corrie was liefdevol en zorgzaam, voor haar grote liefde Aad en voor hun drie zoons. Ze was een moeder die er altijd was, die voor een fijne jeugd zorgde. Alles kon, niets was te gek. Ze was heel creatief, haalde ooit haar diploma als costumière. Later was ze dol op de kleinkinderen en ze ging stralen als ze de achterkleinkinderen zag, ook recent nog. Jarenlang zorgde ze voor Aad die steeds meer inleverde vanwege zijn ernstige longproblemen. Als meisje verloor ze haar vader op zee, als moeder verloor ze haar oudste zoon Korstiaan en later ook zijn vrouw Michiko, haar schoondochter. Een aantal jaar later verloor ze Aad. Bij alle tegenslag en verdriet in haar leven, had en hield Corrie steun en houvast aan haar geloof. Ook haar naasten en de verbondenheid met gemeenteleden waren haar tot steun. In Vaartland moest ze wennen, maar ze had er goed. Wel werd ze steeds kwetsbaarder en leverde aan krachten in.
Op woensdag 2 oktober namen we afscheid van haar op begraafplaats Holy. We denken aan de kinderen, klein- en achterkleinkinderen en haar nog enige zus Adrie. Dat zij zich gedragen mogen weten door de Nabije.
Petra Nijboer
EERDERE WIJKBERICHTEN
|